ما را غم بود ولی طاقت این غم نبود
قضاوت نبود ما را ولی، تو خود بگو زود نبود؟
تو را هوایی کرده بود، پروازی بلند
اما تو بگو، قلبی برای تو در تپش نبود؟
نیستی دگر روی زمین یا که زمین با من سر شوخی است؟
کشتم زمین را و جز سنگی به نامت هیچ نبود
کاش بودم در برت در حین پرواز
بی شک دستم در دست تو می ماند جای دگر نبود
کاش می بردی مرا با خود، من از اینجا خسته ام
اینجا دوان دوان کنم دنبال هر چه که از ابتدا هیج نبود
حسین ربیعی / 27 شهریور 1400
@SatzDe گروه تمرین جمله سازی ما
