پادکست آموزش زبان آلمانی زبان مستر قسمت چهارم
Überraschungsbesuch
Heute Morgen ist etwas Komisches passiert. Wie jeden Morgen habe ich einen Kaffee getrunken. Dann habe ich geduscht. Als ich aus der Dusche kam, – nur mit einem Handtuch bekleidet – stand eine brünette junge Frau im Wohnzimmer
„Oh“, sagte sie und lächelte. „Guten Morgen!“
„Wer sind Sie?“, fragte ich. „Was wollen Sie?“
„Dasselbe kann ich dich fragen. Was machst du hier?“, fragte sie.
„Ich … ich habe geduscht“, sagte ich.
„Das sieht man“, sagte die junge Frau. Ihre grünen Augen starrten mich an. „Aber wie bist du in die Wohnung gekommen?“
„Mein Bruder“, sagte ich. „Das ist die Wohnung meines Bruders.“
„Oh“, sagte die junge Frau und lachte. „Entschuldigung. Ich … ich dachte …“
Sie ging zur Tür. „Einen Moment“, sagte ich und ging ins Schlafzimmer. Dort zog ich schnell etwas an. Dann ging ich zurück ins Wohnzimmer
„Was dachten Sie?“, fragte ich.
„Lass das Siezen, bitte!“, sagte sie.
„Okay“, sagte ich. „Was dachtest du?“
„Christa“, sagte die Frau und gab mir die Hand. „Ich wohne im Erdgeschoss. Mein Vater ist der Vermieter.“
„Du bist die Tochter des Vermieters?“, sagte ich.
„Ja“, sagte sie. „Ich komme oft hier ins Loft. Hier habe ich meine Ruhe. Ich mag den Ausblick auf den Main. Der silberne BMW war nicht auf dem Parkplatz. Und ich dachte …“
„Niemand ist zu Hause?“, fragte ich. Sie nickte.
Dino“, sagte ich und gab ihr meine Hand. „Es ist gut, dass du hier bist. Frankfurt ist so eine langweilige Stadt.“
„Moomendemal!“, sagte Christa.
„Wie bitte?“, sagte ich.
Christa lachte und sagte: „Verstehst du kein Hessisch? Ich habe gesagt: Moment mal! Frankfurt ist keine langweilige Stadt.“
„Aber man kann hier nichts machen“, sagte ich. „Nur arbeiten und einkaufen.“
Christa schüttelte den Kopf. „Komm, wir gehen jetzt erst einmal einen Äbbelwoi trinken.“
„Was? Moment!“, sagte ich. „Ich … vielleicht habe ich andere Pläne …“
„Und? Hast du andere Pläne?“, fragte sie.
„Äh … nein“, sagte ich.
„Gut, ich auch nicht“, sagte Christa. „Komm!“
مهمان سرزده
امروز صبح یه اتفاق خیلی خنده دار افتاد. مثل هر روز صبح قهوه را نوشیدم سپس دوش گرفتم وقتی که از زیر دوش آمدم بیرون و فقط یک حوله تنم بود یک خانم جوان مو قهوه ای ( سبزه ) توی اتاق پذیرایی ایستاده بود.
اون زن گفت: 《اوه》و لبخندی زد.
من پرسیدم ؛《صبح بخیر ، شما کی هستید؟ اینجا چه میخواهید؟》
– همین سوال رو از تو دارم تو اینجا چه میخواهی ؟
+من….. من دوش گرفتم
–میتونم اینو ببینم
اون زن با چشمان سبز رنگش به من خیره شد و پرسید:《اما چگونه وارد آپارتمان شده اید؟》
+برادرم….این آپارتمان برادرم است.
او با با خنده گفت :《 اوووه…. ببخشید…من فکر کردم …》 و بعد به سمت در رفت.
+فقط یه لحظه
و من به سمت اتاق خواب رفتم و سریع لباس پوشیدم و دوباره به اتاق پذیرایی برگشتم.
پرسیدم:《 شما چه فکری کرده اید؟!》
–با من رسمی صحبت نکن.راحت باش
+ باشه ، تو چه فکری کردی؟!
– کریستا (اسمش را گفت)
و با من دست داد
–من در طبقه همکف زندگی میکنم و پدرم صاحبخانه است.
+تو دختر صاحبخانه‌ایی؟!
–بله من اغلب به اتاق زیر شیروانی میام اینجا محل آرامش و تنهایی من است . من منظره رود راین رو دوست دارم. ماشین بی ام و نقره ایی توی پارکینگ نبود و من فکر کردم…..
+کسی خونه نیست؟!
سرش را به نشانه تاکید تکان داد.
+اسم من دینو است
و با او دست دادم
+ خوب شد که تو اینجایی فرانکفورت شهر خسته کننده ایی است.
–momendemal
+ ببخشید؟!!
کریستا خندید و گفت :《 تو زبون هسنی (نام ایالتی در آلمان ) نمیفهمی؟!》
+ یک لحظه صبر کن انگار شهر فرانکفورت شهر کسل کننده ایی نیست اما اینجا چیزی برای سرگرمی وجود ندارد فقط باید کار کنی و خرید کنی.
کریستا سر تکان داد و گفت 《 بیا الان باهم برویم یک نوشیدنی بخوریم》
+ چی؟!! یک لحظه… شاید من برنامه های دیگری داشته باشم
–برنامه های دیگری داری؟!!
+آه نه
– خوبه من هم ندادم پس بیا
@SatzDe گروه تمرین جمله سازی ما
